Pellicaan Advocaten en Mazars adviseren dagelijks vele uitleners (uitzendondernemingen, detacheringsbureaus, payrollorganisaties en intermediairs) over actuele ontwikkelingen, de toepasselijke wet- en regelgeving en kostenreducties. Samen hebben zij een nieuw kennisplatform gelanceerd voor bedrijven in de flexbranche: www.flexrecht.nl.
Als opmars naar twee volledig geharmoniseerde Cao’s voor Uitzendkrachten zijn deze op enkele onderdelen al per 1 en 2 september 2019 aangepast. Daarbij valt op dat per 2 september 2019 de definitie van de inlenersbeloning is gewijzigd. Uitzendkrachten kunnen vanaf deze datum ook aanspraak maken op toeslagen voor werken onder fysiek belastende omstandigheden, die samenhangen met de aard van het werk (bijvoorbeeld hoge of lage temperaturen, werken met gevaarlijke stoffen of vuil werk).
Binnen de non-profitsector wordt regelmatig gebruik gemaakt van externe arbeidskrachten. Het is dan van belang om de gunningscriteria en de wijze van beoordelen helder en duidelijk te formuleren en de aanbestedingsregels correct toe te passen. Gebeurt dit niet, bestaat het risico op heraanbesteding, wat onder meer extra kosten met zich mee kan brengen.
Zojuist heeft de ABU bekendgemaakt dat er vanaf 30 december 2019 sprake zal zijn van twee volledig geharmoniseerde Cao’s voor Uitzendkrachten. Dit betekent dat voor alle uitzendkrachten in Nederland hetzelfde regime zal gaan gelden. Hierbij is het de bedoeling dat uitzendkrachten een betere rechtspositie krijgen, meer werk- en inkomens zekerheid en begeleiding om duurzaam inzetbaar te blijven.
Het ontslagstelsel is door de invoering van de Wet Werk en Zekerheid in 2015 gewijzigd. Zo is in de wet limitatief opgesomd wat een redelijke grond voor ontslag is. De rechter mag een arbeidsovereenkomst alleen ontbinden als sprake is van een voldragen ontslaggrond. Het combineren van meerdere ontslaggronden was niet mogelijk. Daar komt met invoering van de WAB (Wet arbeidsmarkt in balans) per 1 januari 2020 verandering in.
Een aantal jaren geleden had het Europese Hof bepaald dat het vakantieloon niet mag worden beperkt tot het basisloon. Een werknemer moet ook tijdens zijn vakantie het gebruikelijke loon krijgen dat hij zou hebben gekregen als hij geen vakantiedag had opgenomen. Dit betekent voor de transportbranche dat structurele toeslagen ook moeten worden gerekend tot het loon dat wordt doorbetaald tijdens vakantie. Inmiddels is dit voor de toekomst gerepareerd in artikel 67 a lid 9 Cao Beroepsgoederenvervoer.
